Eerste Hulp bij Pestkoppen: hoe bescherm je jouw kind

 

Een op de zes Vlaamse jongeren krijgt te maken met pestgedrag. Dat blijkt uit cijfers van de Week tegen Pesten. Dat lijkt op het eerste gezicht enorm veel, maar ons land doet het daarmee beter dan het gemiddelde.

 

 

Nature or nurture? Het debat rond de oorzaak van pestgedrag laait regelmatig weer op. Maar wie heeft het nu bij het juiste eind? Word je als pester geboren of is het iets wat je aanleert?

 

Recent Nederlands onderzoek toont aan dat bijna 70 procent van het pestgedrag genetisch bepaald is. Dat cijfer lijkt enorm hoog, maar echt verrassend is het dan weer niet. Onderzoekers weten al langer dat een deel van je persoonlijkheid erfelijk bepaald is. Sommigen zijn nu eenmaal sneller geneigd om asociaal of agressief op bepaalde situaties te reageren dan anderen.

 

En toch is dat maar een deeltje van de waarheid. De grote verschillen in pestgedrag tussen bepaalde landen, regio’s of zelfs scholen bewijst dat ook de omgeving een cruciale rol speelt.

 

 

“Omgevingen die pestgedrag toelaten, spelen een versterkende rol. Ze geven de pester legitimiteit en macht”, vertelt een student Kindercoaching aan {$company.Name}. “Kinderen die pesten weten meestal niet wat de gevolgen ervan zijn op de gezondheid van hun leeftijdsgenoten. Door ze vrij spel te geven, kies je automatisch de kant van de pester.”

 

 

Vaak wordt er enkel rekening gehouden met het kind dat gepest wordt. Maar het is minstens even belangrijk om ook de oorzaak van het probleem aan te pakken. Door met de pester in gesprek te treden kan je veel problemen oplossen. Belangrijk is dat je hem of haar vertelt wat de gevolgen van pesten zijn. En dat je luistert naar de reden die zij hebben om te pesten. Vaak kan je hen ander gedrag aanleren waarmee ze evenveel aandacht en populariteit inwinnen. Vraag ook dat de pester zijn excuses aanbiedt aan wie hij of zij gepest heeft. Dat is niet enkel cruciaal voor de pester, maar ook voor wie gepest werd.